พยัญชนะ + สระ + วรรณยุกต์ เช่น ตา ดี ไป นา 2. พยัญชนะ + สระ + วรรณยุกต์ + ตัวสะกด เช่น คน กิน ข้าว หรือพยัญชนะ + สระ + วรรณยุกต์ + ตัวการันต์ เช่น โลห์ เล่ห์ 3. พยัญชนะ + สระ + วรรณยุกต์ + ตัวสะกด + ตัวการันต์ เช่น รักษ์ สิทธิ์ โรจน์ พยางค์แบบนี้เรียกว่า ประสม 5 ส่วน วลี คือ กลุ่มคำที่เรียงติดต่อกันอย่างมีระเบียบ และมีความหมายเป็นที่รู้กัน เช่น การเรียนหลักภาษาไทยมีประโยชน์มาก ประโยค คือ กลุ่มคำที่นำมาเรียงเข้าด้วยกันแล้วมีใจความสมบูรณ์ เช่น 1. ประโยค 2 ส่วน ประธาน + กริยา นก บิน 2.
ใช้สระไอ ไม้ม้วน มี 20 คำ คือ (ใกล้ ใคร ใคร่ ใจ ใช่ ใช้ ใด ใต้ ใน ใบ ใบ้ ใฝ่ สะใภ้ ใส ใส่ ให้ ใหญ่ ใหม่ ใหล) คำที่มี ญ สะกด มี 46 คำ คือ ลำเค็ญครวญเข็ญใจ ควาญช้างไปหานงคราญ เชิญขวัญเพ็ญสำราญ ผลาญรำคาญลาญระทม เผอิญเผชิญหาญ เหรียญรำบาญอัญขยม รบราญสราญชม ดอกอัญชันอัญเชิญเทอญ ประจญประจัญบาน ผจญการกิจบังเอิญ สำคัญหมั่นเจริญ ถือกุญแจรัญจวนใจ รามัญมอญจำเริญ เขาสรรเสริญไม่จัญไร ชำนาญชาญเกรียงไกร เร่งผจัญตามบัญชา จรูญบำเพ็ญยิ่ง บำนาญสิ่งสะคราญตา ประมวญชวนกันมา สูบกัญชาไม่ดีเลย. การเขียน บัน และ บรร คำไทยที่ใช้ บัน นำหน้า คำไทยที่ปรากฏนอกจากกลอนบทนี้นี้ให้ใช้ บรร บันดาลลงบันได บันทึกให้ดูจงดี รื่นเริงบันเทิงมี เสียงบันลือสนั่นดัง บันโดย บันโหยให้ บันเหินไปจากรวงรัง บันทึงถึงความหลัง บันเดินนั่งนอนบันดล บันกวดเอาลวดรัด บันจวบจัดตกแต่งตน คำ บัน นั้น ฉงน ระวังปน กับ ร – หัน. ตัว ทร ที่ ออกเสียง ซ มีใช้อยู่ 17 คำ ทรวดทรงทราบทรามทราย ทรุดโทรมหมายนกอินทรี มัทรี อินทรีย์มี เทริด นนทรี พุทราเพรา ทรวงไทรทรัพย์แทรกวัด โทรมนัสฉะเชิงเทรา ตัว ทร เหล่านี้เรา ออกสำเนียงเป็นเสียง ซ คำไทยที่ใช้ จ สะกด ตำรวจตรวจคนเท็จ เสร็จสำเร็จระเห็จไป สมเด็จเสด็จไหน ตรวจตราไวดุจนายงาน อำนาจอาจบำเหน็จ จรวดระเห็จเผด็จการ ฉกาจรังเกียจวาน คนเกียจคร้านไม่สู้ดี แก้วเก็จทำเก่งกาจ ประดุจชาติทรพี โสรจสรงลงวารี กำเหน็จนี้ใช้ตัว จ.
ใส่ความเห็น Enter your comment here... Fill in your details below or click an icon to log in: อีเมล (ต้องการ) (Address never made public) ชื่อ (ต้องการ) เว็บไซต์ You are commenting using your account. ( Log Out / เปลี่ยนแปลง) You are commenting using your Twitter account. You are commenting using your Facebook account. ยกเลิก Connecting to%s Notify me of new comments via email. Notify me of new posts via email.
๒ คำสันสกฤตบางคำ รูปเดิมเขียนเป็น เอย ( เอ-ยะ) เมื่อนำมาใช้ในภาษาไทย เราแผลงเสียง เอ เป็น ไอ เขียนรูปคำเป็น ไอย เช่น อุปเมย เป็น อุปไมย ภาคิเนย เป็น ภาคิไนย เสยฺยาสน เป็น ไสยาสน์ ๓. ๓ คำบางคำไม่ได้รูปคำมาจาก เอยย หรือ เอย ดังกล่าว แต่เราเขียนเสียง / อัย / โดยใช้รูป ไอย โดยความนิยม และเคยชินกันแล้ว เช่น ไทย เดิมใช้ ไท ต่อมาเขียนเป็น ไทย ไอยรา มาจากคำว่า ไอราวณ (ภาษาสันสกฤต) ต่อมาตัด " วณ " ออกไป เหลือ " ไอรา " และแทรก " ย " เพื่อประโยชน์ในการแต่งคำประพันธ์ ๔. หลักการใช้ อัย ( เสียง อะ มี ย สะกด) การเขียนรูป อัย นี้ เป็นการเขียนรูปคำที่มาจากภาษาบาลี และสันสกฤต ซึ่งรูปคำเดิมเป็นคำที่ออกเสียง / อะ / แล้วมี ย ตามหลัง หรือมาจากเสียง / อะ-ยะ / เมื่อนำมาใช้ในภาษาไทย เปลี่ยน " อะ " เป็นไม้หันอากาศ และใช้ " ย " เป็นตัวสะกด เช่น ชย เป็น ชัย วินย เป็น วินัย ภย เป็น ภัย ปฺรศฺรย เป็น ปราศรัย วินิจฺฉย เป็น วินิจฉัย เมรย เป็น เมรัย